วันพฤหัสบดีที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556

Techno Techno Showcase

     Techno Techno Techno !!! นิสิตวิชาเอกนี้เค้าเรียนอะไรกันบ้างนะ เค้าทำอะไรได้บ้างนะ คำถามที่หลายคนยังสงสัยอยู่ วันนี้ผู้เขียนจะพามาไขข้อข้องใจให้กับใครหลายๆ คนในงานนี้

TECHNO SHOWCASE ก้าวล้ำนำการศึกษา

     งาน TECHNO SHOWCASE ก้าวล้ำนำการศึกษา เป็นนิทรรศการที่จัดขึ้นโดยนิสิตชั้นปีที่ 4 วิชาเอกเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ จัดแสดงเมื่อวันที่ 15-16 สิงหาคม 2556 ชั้น 1 อาคารนวัตกรรม ศาสตราจารย์ ดร.สาโรธ บัวศรี ภายในงานจัดแสดงผลงานของนิสิต ให้ความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีทางการศึกษาและมี Workshop ให้ผู้ร่วมงานได้ทดลองปฏิบัติจริง มีทั้งหมด 8 บูท ได้แก่ 
     บูท Now You See Me ให้ความรู้เกี่ยวกับการถ่ายทำ การตัดต่อรายการโทรทัศน์เพื่อการศึกษา
     บูท Do You Hear Me ให้ความรู้เกี่ยวกับการบันทึกเสียง การจัดรายการวิทยุเพื่อการศึกษา
     บูท Tech for Teach จัดแสดงสื่อการสอนและผลิตสื่อการสอนเพื่อนำไปใช้ในการศึกษา
     บูท See Snap จัดแสดงภาพถ่ายของนิสิตและสอนการถ่ายภาพเบื้องต้น
     บูท Away so Far ให้ความรู้เกี่ยวกับการเรียนการสอนทางไกล
     บูท X-Ploring tech for fun ให้ความรู้เกี่ยวกับเกมเพื่ิอการศึกษาและให้ผู้เข้าชมงานเล่นเกมลุ้นรับรางวัล
     บูท Read Me Please ให้ความรู้เกี่ยวกับการผลิตสื่อสิ่งพิมพ์และแสดงผลงานของนิสิต
     บูท Around the World ให้ความรู้เกี่ยวกับการใช้โชเชียลเน็ตเวิร์กเพื่อการศึกษา

      ในการจัดงานครั้งนี้ ผู้เขียนได้มีส่วนร่วมในการจัดบูท Away so Far เป็นบูทที่น่าสนใจมากเลยนะคะ เพราะกว่าจะมาเป็น  Away so Far ไม่ใช่ง่ายๆ เลยนะ เพราะบูทนี้จะต้องทำโมเดลการเรียนการสอนทางไกล ตอนเเรกคิดว่าง่าย ทำสองสามวันก็เสร็จ ทำไปทำมา เอ๊ะ !!! ทำไมถึงไม่เหมือนแบบที่หามาเลย ใช้วัสดุแบบไหนถึงจะเหมือนจริงมากที่สุด ตอนนั้นก็กลัวและเครียดมาก กลัวว่าจะทำไม่เสร็จทันงาน แต่ด้วยความร่วมมือและร่วมใจของเพื่อนๆ สมาชิกในกลุ่มและรุ่นน้อง จึงทำให้โมเดลเสร็จสมบูรณ์ตามวันที่กำหนด ผู้เข้าชมงานให้ความสนใจโมเดลของพวกเราเป็นอย่างมาก บางคนถึงกับถ่ายรูปคู่กับโมเดลด้วยเลยทีเดียว เห็นแบบนี้เเล้ว ก็แอบยิ้มเบาๆ ให้กับผลงานของตนเองที่มีคนให้ความสนใจ





     จากการจัดงานครั้งนี้ ผู้เขียนไม่หวังอะไรมากไปกว่า ประสบการณ์ที่ได้รับจากการทำงานร่วมกับผู้อื่นที่ต้องใช้ความอดทน รับฟังความเห็นของผู้อื่น เพราะเรียนเเค่ทฤษฎี เราก็ได้แค่รู้ แต่ถ้าเราได้ลงมือปฏิบัติเราย่อมได้อะไรกลับไปมากกว่าที่คิดแน่นอน สุดท้ายนี้ต้องขอขอบคุณอาจารย์นัทธีรัตน์ เพื่อนๆ และน้องๆ ที่คอยช่วยเหลือกันจนงานสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี...ขอบคุณค่ะ
ขอฝากข้อคิดไว้ว่า " ระหว่างการเดินทางสำคัญกว่าจุดหมาย "



วันพุธที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2556

เผลอใจไปเจอ : พิพิธภัณฑ์หอยกรุงเทพฯ


" สถานีต่อไป สะพานตากสิน Next station Saphan Taksin "

     สิ้นเสียงประกาศ ผู้เขียนก็ลุกขึ้นยืนแล้วก้าวออกจากขบวนรถไฟฟ้าอย่างระมัดระวัง เดินออกจากสถานีมาเรื่อยๆ จนถึงซอยสีลม 23 มองซ้ายมองขวาดูความเจริญในย่านนั้น ต่างจากที่ผู้เขียนอยู่เสียจริงๆ มีอาคารตึกสูงเต็มไปหมด แล้วต้องหยุดเดิน เมื่อสายตามาสะดุดเจอกับอาคารเล็กๆ อาคารหนึ่ง ประมาณสองห้องแถวก็ว่าได้ หันหน้าเข้าหาอาคาร เห็นป้ายขนาดใหญ่               BANGKOK SEASHELL MUSEAM 

      ด้วยความอยากรู้อยากเห็น จึงเดินเข้าไปข้างใน โอ้โห !!! เปลือกหอยวางเรียงรายอยู่เต็มเลย มีทั้งขนาดใหญ่และเล็ก หลากหลายชนิดมาก รูปร่างแปลกตา สีสันสวยงาม มีหอยหายาก เช่น หอยมือเสือยักษ์ จากนั้นเดินขึ้นชั้น 2 ในส่วนนี้ก้ยังมีเปลือกหอยสีสันสวยงามจากทั่วโลก เช่น หอยแครงหัวใจ หอยพระอาทิตย์ หอยเกลียวชั้นญี่ปุ่น หอยงวงช้าง


     เปลือกหอยที่ผู้เขียนชอบมากที่สุด ก็คือ เปลือกหอยเชลล์ค่ะ  ไม่น่าเชื่อว่า เปลือกหอยเชลล์จะมีสีสันสวยงามขนาดนี้ เหมือนของเล่นเลยค่ะ คิดเเล้วอยากได้กลับไปครอบครอง ฮ่าๆ


     และที่เห็นได้ชัดเจน คงจะหนีไม่พ้น หอยสังข์มงคล

                                                                                      
      หอยสังข์มงคล มีที่มาจากการที่ดินแดนสุวรรณภูมิแต่โบราณรับเอาวัฒนธรรมความเชื่อและจารีตปฏิบัติมาจากชมพูทวีป (อินเดียในปัจจุปัน) โดยหอยสังข์นั้นเปรียบเสมือนตัวแทนแห่งมหาเทพในตำนานปรัมปราฝ่ายฮินดู (ต่อมาพุทธก็รับมาปรับใช้ในพิธีกรรมทางศาสนาด้วย) เกลียวส่วนยอดนั้น เปรียบเสมือนยอดเขาสุเมรุที่สูงสุดแห่งโลกสีขาวบริสุทธิ์เปรียบด้วยความบริสุทธิ์แห่งพิธีกรรมและน้ำที่ไหลจากเกลียวยอด (ก้นหอย) ลงมานั้น จะผ่านแนวริ้วเกลียวรอบปากที่เรียกกันว่า" รอยนิ้วแห่งพระนารายณ์ "ลงสู่ส่วนหางที่เป็นเสมือนสายแห่งพระแม่คงคา ลงสู่ร่างกายของผู้ร่วมพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์
     สังข์ที่เวียนกลับทางนั้น หาได้ยากจากหลายล้านเปลือก ซึ่งถือเป็นสิ่งมงคลสูงสุดแห่งพิธีกรรมชั้นสูง ชนิดที่พบได้ยากที่สุด คือ " สังข์สยาม " หรือ " สังข์สุวรรณภูมิ " ที่พบจากตอนเหนือแห่งเกาะสุมาตรา ประเทศอินโดนีเซีย ซึ่งพื้นที่อาศัยที่เคยพบได้ถล่มจมหายไปพร้อมการเกิดสึนามิ นอกเมืองบันดาอาเจะห์ จึงไม่พบหอยนี้อีกเลยในปัจจุปัน 
     มาชั้น 2 ได้รับความรู้เต็มๆ เลยนะคะ เดินขึ้นชั้น 3 ชั้นนี้มีเปลือกหอยน้ำจืด เช่น หอยกาบ หอยเดื่อยไก่ดำ หอยกาบน้ำจืดยักษ์ เป็นต้น เดินชมจนทั่วแล้ว กลับดีกว่า แต่เอ๊ะ !!! เค้าทำอะไรกัน คนดูเต็มเลย อ๋อ โซนขายของที่ระลึก นี่เอง มีทั้งพวงกุญแจ สร้อยข้อมือ โมบาย กระเป๋า ตุ๊กตาจากเปลือกหอย




     ซื้อของฝากเรียบร้อยแล้ว กลับบ้านได้หรือยังนะ อย่าเพิ่งกลับนะ (ตอบเองเลย ฮ่าๆ) ผู้เขียนยังไม่ได้บอกเพื่อนๆเลย ว่าที่นี่คือ พิพิธภัณฑ์หอยกรุงเทพฯ มีลักษณะเป็นนิทรรศการถาวรในรูปของพิพิธภัณฑ์ จัดแสดงเปลือกหอยทะเลและน้ำจืดอย่างมากมาย ให้ความรู้เกี่ยวกับเปลือกหอยชนิดต่างๆ เปิดให้เข้าชมทุกวัน ตั้งแต่เวลา 10.00-21.00 น. ค่าเช้าชม คนไทย 100 บาท ชาวต่างประเทศ 200 บาท แต่สำหรับผู้เขียนยังเป็นนิสิตนักศึกษา ราคา 50 บาทค่ะ สอบถามรายละเอียดได้ที่ 0-2234-0291                        
    เมฆครึ้มมาเเล้ว ผู้เขียนขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ แล้วจะกลับมาใหม่นะ สวัสดีค่ะ...

วันอังคารที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2556

เปิดหน้าต่างความรู้ สู่ประตูอาเซียน (Online Exhibitions)


เปิดเพลงคลอเบาๆ รอเพื่อนๆทุกคน...

" สะบายดี ซาลามัตปากี มิงกาลาบา กูมุสตา ซินจ่าว " 
         เพื่อนๆ สงสัยว่า ทำไมวันนี้ผู้เขียนมาแปลกๆ พิมภาษาอะไร ไม่เข้าใจ ฮ่าๆ ใช่แล้วค่ะ                           วันนี้มาแปลกใหม่ คำข้างต้นที่กล่าวมาแปลเป็นภาษาไทยก็คือ " สวัสดี " ซึ่งคำทักทายของประเทศต่างๆในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) นั่นเอง นับถอยหลังก็เหลือเวลาอีกแค่ 2 ปีเองนะคะ ถือว่าไม่นานเลย ที่ประเทศไทยจะก้าวเข้าสู่อาเซียน เพื่อนๆ พร้อมกันหรือยังคะ ถ้ายังเราไปทำความรู้จักกับ 10 ประเทศในกลุ่มอาเซียนได้ใน นิทรรศการ เปิดโลกการเรียนรู้สู่อาเซียน กันเลยค่ะ



            
          นิทรรศการ เปิดโลกการเรียนรู้สู่อาเซียน เป็นนิทรรศการออนไลน์ของมหาวิทยาลัยบูรพา                 มีลักษณะเป็นสื่อประสม ให้ความรู้และความเพลิดเพลิน นำเสนอเนื้อหาความรู้เกี่ยวกับความเป็นมา วัตถุประสงค์ คำขวัญ สัญลักษณ์ เครือข่ายมหาวิทยาลัยอาเซียน ข้อมูลพื้นฐานทั้ง 10 ประเทศ ประกอบไปด้วย ประเทศมาเลเซีย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทย บรูไน เวียดนาม ลาว พม่าและกัมพูชา นอกจากนี้ ยังมีอาชีพที่เปิดเสรีให้ทำงานได้ทุกประเทศในอาเซียน

  
              
          เสน่ห์ของนิทรรศการออนไลน์อยู่ที่ความพิเศษในการถ่ายทอดเนื้อหา ทั้งในรูปแบบของ                        ตัวหนังสือ รูปภาพและเสียง เข้าใจง่าย รวดเร็ว เป็นอัตโนมัติ มีความน่าสนใจมากกว่าการอ่านข้อความธรรมดา  สามารถเลือกอ่านได้ทุกทีทุกเวลาตามความสะดวก ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม อีกทั้งยังเป็นสื่อที่เผยแพร่ข้อมูลได้อย่างกว้างขวาง เข้าถึงผู้คนได้ทุกระดับและยังเลือกชมตามความสนใจได้อีกด้วย
     ตอนนี้ใครที่ยังว่าง รีบเข้ามาชม  นิทรรศการ เปิดโลกการเรียนรู้สู่อาเซียน กันได้เลย ความรู้ดีๆยังรอคุณอยู่นะคะ...
     

วันอังคารที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2556

Amez magazine

ตลอดระยะเวลากว่า 5 เดือนที่ผ่านมา พวกเราได้ออกเดินทางศึกษาหาความรู้ตามสถานที่ต่างๆ ที่แปลกใหม่และยังไม่เคยไปมาก่อน ไม่ว่าใกล้หรือไกลก็ดั้นด้นจนไปถึง เก็บภาพความประทับใจและบรรยากาศสวยๆ มาฝาก ทุ่มเทด้วยหยาดเหงื่อ แรงกายและแรงใจของพวกเรา จนเกิดมาเป็น “ Amez Magazine

Amez Magazine ” นิตยสารสารคดีสำหรับคนรุ่นใหม่ ผลิตโดยนิสิตคณะศึกษาศาสตร์ วิชาเอกเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

ในฐานะที่เป็นบรรณาธิการของนิตยสาร “ Amez Magazine ” อยากบอกว่า
“ การเป็นบรรณาธิการจะต้องควบคุมนิตยสารทั้งเล่ม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการกำหนดคอลัมน์จะต้องมีความสอดคล้องกับจุดประสงค์ของนิตยสาร การเขียนคอลัมน์ต้องใช้ภาษาที่สละสลวย อ่านง่าย ไม่ใช้ศัพท์แสลง การเลือกภาพต้องใช้ภาพที่สื่อความหมายชัดเจน การกำหนดจำนวนหน้าในแต่ละคอลัมน์ต้องมีความเหมาะสม ไม่มากหรือน้อยจนเกินไป การจัดวางหน้าต้องจัดวางทั้งตัวอักษรและภาพให้น่าสนใจ จุดเด่นควรจะอยู่ส่วนใดของหน้า การใช้สีพื้นหลังและตัวอักษรต้องสื่อความหมายและสอดคล้องกันในคอลัมน์นั้นๆ ตลอดจนถึงการเลือกกระดาษที่จะใช้ในการพิมพ์ออกมาเป็นเล่ม ทุกๆ ขั้นตอนต้องสื่อความเป็นตัวตนของ  Amez Magazine ออกมา
จากการทำงานในครั้งนี้ ทำให้ได้รู้ว่า การทำงานร่วมกับผู้อื่นที่เป็นสิ่งที่เราต้องเรียนรู้และปรับตัว ต้องรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น มีเหตุผล มีความกระตือรือร้น มีความรับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย และที่สำคัญที่สุด คือ ความตรงต่อเวลา งานจะเสร็จตามที่กำหนดหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับความตรงต่อเวลาของแต่ละคน นอกจากนี้ ยังทำให้ได้ค้นพบความถนัดของแต่ละคนและเห็นความสามารถที่หลบซ่อนอยู่
ขอขอบคุณ อาจารย์นัทธีรัตน์ พีระพันธุ์ ที่คอยให้คำปรึกษาจนงานสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี
ติดตามชมผลงานของพวกเราได้ที่ http://issuu.com/teerapornlaokawee/docs/amezmagazine?mode=window&viewMode=doublePage

เป้าหมายที่เราต้องการไม่ใช่รูปเล่มนิตยสารเพียงแค่หนึ่งเล่ม
แต่เป็นสิ่งที่เราได้เจอระหว่างการทำนิตยสาร นั่นเอง

วันพฤหัสบดีที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2556

แปลกใหม่ เเต่ใช้ได้จริง

เบื่อไหมกับอะไรเดิมๆ อยากเจออะไรใหม่บ้าง ชีวิตจะได้ไม่น่าเบื่อ
วันนี้ผู้เขียนนั่งเล่นอินเทอร์เน็ตอยู่เพลินๆ ก็เปิดไปเจอของแปลกๆ เข้าซะแล้ว อย่าเรียกว่าของแปลก มันจะดูไม่ดี เรียกว่า ผลงานการสร้างสรรค์จากความคิดใหม่ๆ ของคนไทย ดูดีกว่าเยอะ น่าสนใจมากเลยนะคะ



รู้จักกับผลงานก่อน
ที่เห็นในภาพนี้เป็นบรรจุภัณฑ์จากกระดาษ นับว่าเป็นสิ่งพิมพ์อีกชนิดหนึ่ง เพราะมีการทำสำเนาและถูกพิมพ์เป็นจำนวนมาก บรรจุภัณฑ์ชิ้นนี้มีชื่อว่า กล่องผลไม้มะม่วง มะละกอ สับปะรด กล้วยผลงานของ คุณมานิตย์ กมลสุวรรณ บริษัท คอนติเนนตัล บรรจุภัณฑ์ ( ไทยแลนด์ ) จำกัด เป็นผลงานคุณภาพที่ได้รับรางวัลในงานประกวดสื่อสิ่งพิมพ์แห่งชาติ ครั้งที่ 6 ประจำปี 2554 ( Award Winner of  6th Thai Printing Awards 2011 )

ทำไมบรรจุภัณฑ์จากกระดาษชิ้นนี้จึงได้รับรางวัล
ความพิเศษและแปลกใหม่ของรูปแบบที่แตกต่างไปจากบรรจุภัณฑ์ทั่วไป ทำให้บรรจุภัณฑ์ที่มีชื่อว่า กล่องผลไม้มะม่วง มะละกอ สับปะรด กล้วย ชิ้นนี้ดูโดดเด่นขึ้นมาในทันที  จากที่เราเคยเห็นแต่กล่องสี่เหลี่ยมธรรมดา กลับกลายมาเป็นกล่องรูปผลไม้ ที่สามารถดึงดูดและเรียกความสนใจได้จากผู้บริโภคได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

ถ้าจะวิเคราะห์ตามหลักองค์ประกอบศิลป์ จะได้ ดังนี้
ตัวอักษร (Typography)
ตัวอักษรสามารถสื่อสารให้ผู้อ่านเข้าใจได้ จัดเรียงได้สวยงาม มีการกำหนดขนาดตามความสำคัญของแต่ละหัวข้อ เช่น ชื่อผลไม้จะใช้ตัวอักษรที่มีขนาดใหญ่ รายละเอียดจะใช้ตัวอักษรที่มีขนาดรองลงมาตามลำดับ เพื่อให้เกิดความชัดเจน อ่านง่าย สะดุดตา ใช้สีสันที่ชัดเจน โดยใช้สีที่ตรงข้ามกัน คือ สีม่วงกับสีเหลือง ทำให้ตัวอักษรมีความโดดเด่นขึ้นมา
รูปทรง (Shape)
รูปทรงของบรรจุภัณฑ์ มีลักษณะที่ใกล้เคียงกับความเป็นจริงมาก เหมือนผลไม้จริงๆ
เหมาะกับการวางขายและสามารถวางซ้อนกันได้โดยที่ผลไม้ไม่ช้ำและเสียหาย มีการเหลือพื้นที่เพื่อให้เห็นผลไม้ที่อยู่ภายในได้ซึ่งดีกว่าการทำเป็นกล่องทึบ เพราะผู้บริโภคจะได้เห็นผลไม้ภายในว่ามีสภาพ รูปลักษณ์ น่าซื้อมากน้อยเพียงใด
สี (Color)
โทนสีของบรรจุภัณฑ์นี้จะเน้นไปที่สีเหลืองและสีม่วง ใช้สีที่มีความเหมือนกับผลไม้จริงๆ เช่น สีเหลืองใช้แทนกล้วย สีส้มใช้แทนมะละกอ ทำให้เห็นได้ง่ายว่าข้างในมีผลไม้ชนิดใด สีของฉลากสินค้าตัดกับตัวของบรรจุภัณฑ์ใช้สีสันที่สดใส โดดเด่น ดึงดูดผู้บริโภคได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว
รู้แล้วใช่ไหมคะ ว่าทำไมบรรจุภัณฑ์จากกระดาษชิ้นนี้จึงได้รับรางวัล
จะเห็นได้ว่า แค่กล่องกระดาษธรรมดาก็สามารถสร้างมูลค่าให้กับตัวมันเองได้ สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้ถ้าคุณมีความคิดสร้างสรรค์ รู้จักที่จะประดิษฐ์ คิดค้น คิดให้ต่างไปจากคนอื่น  บวกกับการนำศิลปะเข้ามาประยุกต์ใช้ เราก็จะมี ผลงานคุณภาพแบบนี้ไว้ใช้ได้อย่างภาคภูมิใจ
ขอขอบคุณภาพสวยๆ จาก  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=270607446304661&set=pb.109040172461390.-2207520000.1359295399&type=3&theater